مراقبت پرستاری از گرافت شریانی _ وریدی یا فیستول بسیار بسیار مسئله ی مهمی است. بنابراین شما به عنوان یک پرستار باید تمام سعی خود را بکنید که به بهترین شکل ممکن از آن مراقبت نمایید. توجه نمایید این کار کاملا تخصصی می باشد و کمک پرستاران نباید این کار را انجام دهند و بایستی حتما توسط پرستار مجاز انجام گیرد. پس در این مطلب سعی کرده ایم به صورت مرحله به مرحله به آموزش مراقبت پرستاری از فیستول بیمار بپردازیم.

 

قبل از اینکه به مراقبت های پرستاری از فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی بپردازیم بد نیست یک توضیح مختصر راجب فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی بدهیم .

فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی چیست؟

فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی را طی یک روش جراحی ایجاد می کنند، که در آن یک اتصال مستقیم بین یک شریان و یک ورید ایجاد می‌شود. این فرایند اغلب در درمان بیمارانی که نیاز به دیالیز روزانه دارند و شرایطی مانند بیماری کلیوی یا نارسایی کلیه را تجربه می‌کنند، استفاده می‌شود. ایجاد یک فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی  می‌تواند موجب افزایش دسترسی به خون برای دیالیز و بهبود کیفیت زندگی بیماران گردد. در فیستول شریانی _ وریدی یک شریان و یک ورید مناسب انتخاب می‌شوند. معمولاً از شریان رادیال در دست استفاده می‌شود. در این روش جراحی، قسمتی از شریان و ورید جدا شده و به یکدیگر متصل می‌شوند تا اتصال مستقیم بین آن ها ایجاد شود.

 

خب حالا سراغ مراقبت پرستاری از این فیستول می رویم برای این کار شما به گوشی پزشکی و در صورت لزوم وسایل محافظت کننده شخصی نیاز دارید.

 

مراحل انجام مراقبت پرستاری از مسیر همودیالیز (فیستول یا گرافت شریانی _ وریدی) 

 

1) دست های خود را بشویید و در صورت لزوم PPE (وسایل محافظت کننده شخصی) بپوشید. همانطور که می دانید رعایت بهداشت دست ها از گسترش میکروارگانیسم ها جلوگیری می کند. و PPE نیز بر اساس روش پیشگیری از عفونت مورد نیاز است.

 

2) بیمار را شناسایی کنید. زیرا با شناسایی بیمار اطمینان حاصل می کنید که همان بیمار مورد نظر، اقدامات را دریافت می کند و به پیشگیری از بروز اشتباه کمک می شود.

 

3) پرده های اطراف تخت را بکشید و در صورت امکان، درب اتاق را ببندید. درباره اقدامی که انجام می دهید و چگونگی انجام دادن آن به بیمار توضیح دهید. چون این امر، خلوت بیمار را تضمین می کند. توضیح دادن روش کار به بیمار سبب رفع اضطراب وی شده و او را تشویق به همکاری می کند. بحث با بیمار، همکاری وی را تسریع نموده و در به حداقل رساندن اضطراب او کمک کننده است.

 

4) از بیمار در مورد وجود مشکلاتی مانند پرش عضلات، گرفتگی عضلات، تغییر در حرارت ناحیه، حساس بودن، بی حسی و کرختی، خارش و سوزش و درد سؤال کنید. شنیدن شکایات بیمار کمک مؤثری در تشخیص مشکلات احتمالی و باز بودن مسیر همودیالیز می باشد.

 

5) ناحيه بالای مسیر همودیالیز را از لحاظ تغییر رنگ و هرگونه قرمزی، گرمی، کشیدگی، ادم و راش، خون مردگی، خونریزی، لرزش بررسی کنید. همچنین عضله ناحیه را بررسی کنید و ببینید از لحاظ توانایی حرکت دادن مشکل دارد یا خیر. بررسی به تعیین محل انجام همودیالیز کمک می کند و وضعیت گردش خون بیمار، نورولوژیک و عملکرد عضلانی و نحوه تزریق باید مورد این بررسی قرار گیرد. مقایسه ناحیه یا قسمت مقابل محل تزریق کمک مؤثری در تشخیص تغییرات احتمالی می باشد.

 

6) محل مسیر همودیالیز را با لمس کردن از لحاظ وجود لرزش درونی (تریل) یا لرزش خارجی معاینه کنید.  نبض را در بالا و پایین عمل احساس کنید. با لمس کردن گرمای پوست را در محل و اطراف آن بررسی کنید. مویرگ ها را در انگشتان دست و یا انگشتان پا در انتهاها بررسی کنید.  در واقع لمس کردن تشخیص باز بودن مسیر همودیالیز را میسر می سازد. وضعیت گردش خون بیمار و علایم نورولوژیک و عملکرد عضلانی و احتمال عفونت نیز با لمس کردن امکان پذیر است.

 

7) بالای ناحیه را با گوشی از لحاظ وجود صداهای غیر طبیعی و لرزش سمع کنید. سمع و لمس کردن در تشخیص باز بودن مسیر همودیالیز کمک می کند.

 

8) نشانه ای را در بالای سر تخت بیمار قرار دهید تا اعضای تیم مراقبتی را نسبت به آسیب دست مطلع سازد. از گرفتن فشارخون، پونکسیون ورید و یا گرفتن لاین وریدی در دست مبتلا خودداری نمایید. بازوی آسیب دیده نباید برای هیچگونه اقدام دیگری از قبیل اخذ فشار خون مورد استفاده قرار گیرد، چون ممکن است سبب تشکیل لخته در فیستول یا گرافت شود. پونکسیون وریدی و گرفتن لاین وریدی در بازوی آسیب دیده می تواند منجر به عفونت در دست مبتلا و از بین رفتن گرافت یا فیستول شود.

 

9) به بیمار توصیه نمایید که در حین خواب، بازویی را که حاوی فیستول است، در زیر سر یا بدن خود قرار ندهد. زیرا این امر می تواند منجر به تشکیل لخته در گرافت یا فیستول شود.

 

10)  به بیمار توصیه کنید که با دست حاوی فیستول بار سنگین بلند نکرده و بر روی آن فشار وارد نکند. به بیمار توصیه نمایید که از حمل کیف های سنگین بر روی شانه آن دست خودداری کند.

زیرا این عمل می تواند منجر به تشکیل لخته در گرافت یا فیستول شود.

 

11) در صورت استفاده از PPE، آن را درآورید. دست های خود را بشویید. درآوردن PPE به طور مناسبی خطر انتشار عفونت و آلودگی سایر وسایل را کاهش می دهد. رعایت بهداشت دست ها از گسترش میکروارگانیسمها جلوگیری می کند.

 

حتما حتما به این نکات توجه فرمایید.

 

یافته های ارزیابی، شامل حضور و یا عدم لرزش و یا بروئی را یادداشت کنید. هرگونه سوابق بیمار و واکنش بیمار باید ذکر شود.

 اگر در این موقعیت های غیر قابل انتظار قرار گرفتید این مداخلات را انجام دهید.

لرزش قابل تشخیص نمی باشد و یا سوفل رگی قابل سمع نیست. در این صورت سریعاً ارائه دهنده مراقبت های اولیه را مطلع سازید. لرزش و سوفل در نتیجه جریان یافتن خون شریانی به داخل ورید به وجود می آیند. اگر این علایم وجود نداشته باشند، احتمال دارد که فیستول توسط لخته مسدود شده باشد .

با لمس ناحیه فیستول متوجه می شوید که این ناحیه گرم، قرمز و دردناک است. ارائه دهنده مراقبت های اولیه را باخبر سازید. این علایم می توانند نشان دهنده عفونت آن ناحیه باشند.

 

خب دوستان عزیز به پایان این مطلب رسیدیم امیدوارم که براتون مفید بوده باشه اگر نظر یا پیشنهاد یا سوالی دارید خوشحال میشیم در بخش دیدگاه ها با ما به اشتراک بذارید و اگر تمایل داشتید میتونید برای بالا بردن اطلاعتتون در حوزه پرستاری به این صفحه مراجعه نمایید.